MUTSUZ
Güneşin en tepede olduğu saatte çıktım çifliğimin bahçesine.İyice bi kokladım havayı ohhh pis gibi hava.Zaten güneşli havalarda benim morelimin bozuk olduğu pek görülmez.Her yer yemyeşil güneş,kum,deniz+ kızlar.Kızlar olmadan olmaz .Hele öyle bi güneşli günde 5 yıldızlı bi otelin havuzundaysan ahh ahh canım çekti şimdi.Peki ben altında kalırmıyım kalmam tabi.Hemen çiflikteki havuzun yanına bi şezlonk çektim.Üstüne serdim havlumu, aldım yanına bi limonata açtım müziği son ses...Tamam işte benim yaşam tarzım buydu.Yaslandım şöyle bi arkama ohhhh.
Benden mutlusu varmı şu dünyada dedim içimden.Ardından çifliğin tellerinin arkasında çalılıklar içinde insana benzer bi şey gördüm.Rahatımı bozup kalktım gittim bakmaya.Evet bi insandı ama insana benzer taraflarının azınlıkta olduğunu söyleyebilirim.Üstü başı yırtık,ten rengi kapkara bi deri bi kemik bir insandı.Mutsuz olduğu her halinden belliydi.Çünkü sonuçta o benim imkanlarıma sahip değildi.Hayatı boyunca belki hiç mutlu olmamıştı.Hatta ve hatta belki bi diskoya yada partiye gitmemişti.Hemen çiflik kapısından aldım içeriye adamı çektim onada bi şezlonk üstüne bi havlu serdim, elinede verdim limonatayı.Ohh içim rahatlamıştı.Sonuçta burda bi haksızlık falan yok yani.
Hani bazılarının dediği gibi herkes eşit herkese eşit imkanlar alın size eşitlik.Bi adamı mutlu etmiştim ve ben çok iyi bi insandım.Sonra döndüm adama o yüzündeki mutluluğu görmeye.Mutluluktan eser yok...Gülerek' müziği dinle müziği adamı acayip koparıyo' dedim.Kafasını hafif çevirip müziği dikkatlice dinledi ama yine bi şey değişmedi.Adam mutsuzdu bi kere ve onu mutlu etmek benim görevimdi.Karnının aç olduğunu o yüzden mutsuz olduğunu düşündüm.Tuttum kolundan mutfağa götürdüm.Koydum önüne dünya mutfağından her çeşiti düşünün yani bi kuş sütü eksikti.Adamın yine yüzünde bi tebessüm olmamıştı.Aksine giderek üzülüyo gibi geliyodu bana.Ardından bunu aldım salona götürdüm.Açtım müziği oynamaya başladım.O kadar hareketli bi müzikti ki oynamamak imkansızdı.Hadi dedim adama 'mutlu olmak bu kadar zor mu ? '.Cevap yine yok.Offf kafayı yiyeceğim abi yaa yok yani olmuyo ne yapabilirim ki.Artık son bi planım vardı o da işe yaramazsa teşisi koyucaktım.Yan çiflikten 2 tane kız çağardım.Ama görmeniz lazım.O kadar güzeller ki gece yatarken bile makyaj yapıyolar.Babalarıda bayağa zengin, babası eve pek gelmiyo ama olsun para babasının yokluğunu aratmıyo.Dedim ki 'kızlar gelirken bayağı bi süslenin bir arkadaşım var mutluluk arıyor.'Sağ olsun kızlar sözümden pek çıkmaz tabi bende onların istedikleri bi şeyi iki kez söyletmem.Hemen alırım.Napiyim insanları mutlu etmeyi seviyorum...Kızlar geldi içimden dedim ki 'bu kızlarda bu adamı mutlu edemezse adam ya top yada bitkisel hayatta.'Kızlarla çıktım dışarı bahçeye oturduk çimenlerin üstüne.Bi kız benim yanımda diğer kız adamın.Kız bizimkine yaklaşmaya çalışıyo ama bizimkinin hiç umurumda değil.Uzandı çimenlere ikiseksen güneşi izliyodu.Sonra gözlerine iyice baktım.Adeta gözlerinin içi gülüyodu.Ne yani ben bu adama yıllardır imrendiği hayatı yaşattım yemekler yedirdim kızlarla tanıştırdım o bunlarla mutlu olmuyordu da güneşe bakıncamı mutlu oluyordu.
Sonra bi anda kalktı ve karışımızda ki ağacın üstündeki kuş yuvasına baktı.Kuşlar birbirinin gagasına değiyor adeta sevişiyolardı.O kadar sıkıntısız gözüküyolardı ki ve o kadar mutlu.Adam uzun süre baktı ve öyle bi kahkaha patlatı ki çok mutsuz görünüyodu....

SEÇMELİ HAYAT

Ben muhafazakâr bir ailenin kızıyım.Acıbadem İmam Hatip lisesinde 3. sınıf öğrencisiyim.Bizim okul diğer okullardan çok farklıdır.Hocalarımız kız öğrencilere karşı gayet sert ciddi ve önyargılırdır.Kızların erkek öğrenciler ile konuşması pek hoş karşılanmaz.Okulun karma olduğuna bakmayın hayatı sadece erkekler yaşar o okulda, havayı sadece erkekler solur.NE YAPABİLİRİM Kİ BU HAYATI BEN SEÇMEDİM...Babam ben daha çocukken hacı olmuş.Dinine bağlı, insanlara hoşgörülü, dürüst biri olarak tanıtır kendini. Herkezde onu öyle bilir.Size bi şey söyliyeyim mi babamı benden iyi kimse tanıyamaz.Eve bazı geceler şarhoş gelir(Genelde o akşamlar ya beni yada annemi döver)bazen sabahlara kadar kumar oynar.Sabah ezanının vakti geldiği zamanda namazını kılıp camiiye gider.Beni pek sevdiğini düşünmüyorum ama erkek olsaydım inanın çok severdi.Her neyse sabah oldu okula gitmek için hazırlanıyordum.Bizim okulun kiyafeti etek-gömlek idi.Ancak sizin bildiğiniz etek-gömleklerden değil.Etek diz altı değil bilek altıydı.Gömleğin ise en üst düğmesinin açılması bile yasaktı.Biz okuldaki kızlarla hep imrene imrene bakardık yan liseden çıkan kızlara.Yüzlerinde bir kilo makyaj, saçlarında renk renk tokalar şaçlar desen ipek gibi.Etekleri diz üstü adeta bacak show.Ama ne olursa olsun hepsinin güzel gözüktüğü kesindi.Bizde hep bu kızlara imrenir dururduk.Ahh vahhlar içinde bir okul günü daha geçmişti.Okuldan çıktık eve doğru gidicekken bizim okulun yan sokağında bizim sınıftan bir iki kız gördük.Soyunuyorlardı.Altlarından etekleri çıkardılar üstlerinde ki gömlekleri çıkardılar kafalarındaki türbanı .Karşımızda sanki yan lisenin güzel kızları vardı.Bir de makyaj çantalarından makyaj kutusunu çıkardılar bir güzel de makyaj yaptılar.Ben sadece dona kaldım.Ya hocaları görseydi dedim içimden sonra aklıma daha fena bir şey geldi.Ya babaları abileri görselerdi.Eminim vururlardı.Buna kesinlikle eminim.Eve gittim ev kıyafetlerimi giydim anlatmama gerek yok herhalde sadece ellerimin ve yüzümün göründüğü bir kıyafet.Eve henüz babam gelmemişti bense yatağa yatmıştım ancak uyumuyordum her an babam şarhoş gelicekte eline sopayı alıp 'orospu,orospu' diye diye beni dövüceğini düşünüyordum.Tam dalıcakken babam dank diye daldı içeri küfürler söyleye söyleye.Annem büyük ihtimalle içerde baygın bir halde yatıyordu.Mahallemizin çok sevdiğini hocası Salim hoca ıslattı havluyu din adet ve göreneklerine uygun bir biçimde vurdu sırtıma vurdu sırtıma.NE YAPABİLİRİM Kİ BU HAYATI BEN SEÇMEDİM...Ağlamanın gereği yoktu ağlayınca iyice kızıyordu çünkü.Sadece o anı bekledim babamın kusupta kendini yatağa atıcağı anı.Gerçekleşti sonunda babamı yatırdım yatağa üstünü örtüp anneme bakmaya gittim.Sabah okuldan arkadaşım sedayla durakta bekliyorduk.Karşı duraktada yan lisenin erkek öğrencileri vardı.Ne yalan söyliyeyim içim bir tuhaf olmuştu.Bize uzun süre baktılar baktılar baktılar.Biz sedayla iyice heycanlandık ve öyle bir kahkaha koptuki sanki hemen yanımızda gülüyorlardı.Biz kıpkırmızı olmuştuk.Adeta yerin dibine girmiştik.Ardından minibüs geldi binip uzaklaştık hemen. Okulun sonuna kadar birbirimizle hiç konuşmadık.Ama ikimizinde planı aynıydı.Dünki kıyafet değiştiren kızlardan yardım istedik.Olumlu bir yanıt aldık .Bize kıyafet bile buldular. Kızlara teslim ettik kendimizi.Bir güzel hazırladılar heryerim açık saçıktı kendimi çıplak gibi hissediyordum.Yaptıkları makyaj ise yanaklarımı gıdıklıyordu.Ve 5 yaşımdan beri şaçlarım ilk kez güneş görüyordu.Mükemmel bir duyguu....Ardından o yanlisedeki öğrencilerin takıldığı bir kafeye gittik.Kafenin girişinde ayna vardı kendimi gördüm ve bir an duraksadım.Allahım bu benmiydim.Benim ne kadar güzel gözlerim varmış...Benim ne kadar güzel şaçlarım varmış...Benim ne kadar güzel bir fiziğim varmış.Ben bir kızdım artık hemde tam anlamıyla.Bir masaya doğru hareketlendik.O masada sabah durakta bize gülen çocuklar vardı.Bizi tanımadılar ama aksine gözlerim içine baka baka konuştu saatlerce.Kendimi inanılmaz hissediyordum.Kafeden çıkarken tam kapının önünde bir adama çarptım.Babamdı...Beni gördü, baktı göz bebekleri küçüldü ve tam burnuma çok sert bir yumruk attı.Yere yığıldım.Arkadaşlarım baka kalmıştı.Ardından kolumdan tutup sertçe kaldırıp yüzüme tükürdü ve kolumdan çeke çeke eve götürdü.Annemi bir odaya kitledi.Burnum ise kan içindeydi.Eline aldı makinayı şaçlarımı kesmeye başladı.Ben ağlamaya başladım.İyice kızdı hatta şaçlarımı kazırken bazen deriyide alıp götürüyordu.İşini bitirdi sonunda.Terlemişti rahatlamak için buzdolabından bir bira aldı.Bense yerde yatıyordum onun hiç umrunda değildim.Heryerim kan içindeydi halbuki.Ardından gözüme bir sahne takıldı ve o sahneyi dikkatlice inceledim.Babam koltukta oturmuş takkesini takmış elinde tesbih yanında kur'an elinde ise bira.Hiç korkmadan sordum'Baba senin hayatın boyunca yaptıkların sevapta tüm insanlarınki günah mı?'Önce bir baktı ardından elindeki bira şisesini kafamda parçaladı.Sonunda gözümdeki ışık sönü vermişti.NE YAPABİLİRİM Kİ BU HAYATI BEN ŞEÇMEDİM....

Yüzsüz Maske


Sabah o, sert ,rahatsız, pis kokan yatağımdan kalktım.Benim gibi birininde bundan daha iyi bir yatağı olamazdı zaten...O gitmek istemediğim okula, nefret ettiğim okula bir kez daha geç kalmıştım.Rahatımı hiç bozmadan, hızlı hızlı hareket etmeden hazırlanmaya başladım.Tuvalete gittim.Tuvalete gittiğimde az sıklıkla aynaya bakarım.Çünkü o, simetrisiz,düzensiz,pisss,İĞRENÇÇÇ suratıma bakmak istemem.Resmen dünyaya bir iblis olarak gelmişim.Ben bir kızım...Kızın sakalı olurmu hiç..Hadi oldu diyelim, yüzünün değişik yerlerinde kıl çıkarmı...Örneğin alnında..Hadi yüzüm bok gibi diyelim.Peki vücudum...Bir kızın vucudu erkekleri azdırmalı.Memeleri ve kalçaları dolgun olmalı, beli hatlı olmalı.Öylelerinden nefret ediyorum.Keşke onlarda benden nefret etse, en azından beni gördüklerini beyinlerinde düşünerek bir duygu hissetiklerini bilir kendimi bir insan olarak görebilirdim.Anlayacağınız ben bir yaratığım.Bu kadar gevezelik yeter çıktım dışarı evimin hemen önündeki otobüs durağında oturuyorum.Bir adamın yanı boştu durakta hemen kaptım.Adam bir anda sanki ben veremliymişim gibi kalktı yanımdan.Ben alışkınım zaten.Duraktaki insanlar benim suratıma vucuduma giydiklerime baktıkça sürekli kollarını sıvayıp saatlerine bakıyor üffleyip duruyorlardı.Benim gibi birinin süper giyinmesinide beklemiyorsunuz herhalde.Otobüs geldi.Topluca bindik otobüse.Tam bir yer kestirdim karşımda tam oturacakken adamın teki pardon bile demeden oturuverdi.Adama tepki vermeyi düşünmedim değil ancak tepki verirsem otobüsteki bütün insanların onun yanında olacağı ve benim üstüme saldıracaklarını düşündüm ister istemez.Neyse dedim koyulduk yola.İnsanların bana tip tip bakışlarıyla geldi geçti yol.Okulun oraya yaklaşmıştık.Şöföre 'Müsayit bir yerde indirebilirmisiniz' dedim adam son gaz devam etti bir kez daha'Müsayit bir yerde indirebilirmisiniz söför beyy'dedim ardında 'Müsayit bir yerde bırakırmısız lütfen' diyerek yineledim.İnsanlar adeta beni duymuyor işitmiyorlardı.Ardından dayanamadım ve bağırarak'Köşede indirr artık!!!!!' diye bağırdım.İnsanlar bir anda durdu şaşkın gözlerle bana baktı.Şöför şok olmuştu anlaşılan yavaşça durdu ve kapıyı açtı.Hiç bir şey söylemeden indim.Okula kadar yürüdüm girerken güvenliğe selam verdi ancak cevap alamadım.Müdüre gittim izin kağıdı aldım.Sınıfa girdim hoca girdiğimi farketmediğini zanederek' günaydın hocam' dedim.Hoca bana döndü sınıfa baktı sanki bana selam verirse sınıf huzurunda afaroz edilicekti.İstemeyerek 'sanada' dedi.
Geçtim sırama arkadaşlarıma hep imrenmişimdir ne güzel sırada yanyana otuyorlar hoca tahtaya döndüğü zaman aralarında fısırdaşıyorlar tenefüste napıcaklarını konuşuyolar.Benim hiç sıra arkadaşım olmadı bir keresinde ben daha çocukken bir arkadaşım vardı İpek diye..O da zaten büyüdükçe ben arkadaşlığını kesti hatta benden nefret etti.Zil çaldı.Çıktım sınıftan öğle tatiliydi.Kantine çıktım sıraya girdim her zaman olan şey oldu.İlk başta arkamdaki benim önüme geçti ondan sonra onun arkasındaki derken her zaman sonuncu olmaya mahkumdum ben neyse ne o bile bir şeydir...Yemeğimi tek başıma yedim.Yanımda okulun tabirine göre 'EZİK' çocukların masası vardı ve yine okulun tabirene göre okulun 'POPÜLER' çocukları vardı.Popüler çocuklar gelirdi ve her öğle tatilinde bu çocuklarla dalga geçer paralarını alırlardı.Bazen ezik çocuk olmak o kadar isterdimki.Evet evet doğru yanlış duymadınız ben 'EZİK' çocuk olmak isterdim.En azından insan muhamelesi görmesemde bilime göre 'İNSAN' olurdum.Okul bitti çıktım okuldan çıktım müdür geldi yanıma.Benimle konuşan nadir kişilerdendir kendisi.Dediki' Kızım bu senin son haftan seni okuldan çıkarmak zorundayız' neden diyeceğimi anlamış olacakki'Kızım nedenini sakın sorma üzgünüm' dedi.Üzüldüğüne emin değilim.Neden olduğunu biliyordum.Öğrenci velilerinden gelen tepkiler nedeniyle benimle ilgili benim tipimle ilgili....Ağlamam gerekiyordu.Ağlıcaktım ama eve gitmeden olmaz dedim kendi kendime.Evde o extra lüx yatağımda düşündüm.İNSAN NASIL OLUNUR??Aklıma süper bir fikir geldi.Çıktım dışarı gerekli malzemleri aldım.Kendi sorumun cevabını buşmuştum.İNSAN OLUCAKTIM!!Aldım malzemeleri geldim eve.Açtım tüm malzemeleri
Hedefim bir MASKE yapmaktı.İnsanların görünce gözlerini parlatıcak herkezin o suratla konuşmak isteyeceği bir maske yapmaktı.Bütün gece çalıştım.Ardında süper bir maske yaptım.Gözleri mavi şaçları sarı doldun dudalı,kemikli ince ve düzgün burunlu insanların hayalinde güzel çekici kadını yarattım anlayacağınız.Üstüme bol bir kıyafet giydim.Attım kendimi dışarı zaten okula gitme saatimde gelmişti.Gittim durağa durakta oturan kimse yoktu ben oturdum.Yanıma bir anda bir kaç insan daha oturdu.Hemde isteyerek.Ardından adam bana saati sordu.İnanamadım.'9:30'dedim.Adam gülümseyerek bana teşekkür etti.Ardında bindik yine otobüse.Ben tam oturuyordum ki adam geçti önüme ve gözlerimin içine bakarak önden buyrun dedi.Daha dün ki ayı resmen bana asılıyordu hemde sadece şu maske yüzünden.Girdim okula.Herkez beni veli zannediyordu.Bu oyunu bozmadım ve veli gibi davrandım. Okul kantininde oturdum.Bekledimde bekledim.Öğle tenefüsü oldu.Müdür geldi kantine beni FARK etti!Dün söyledikleri hala kulağımda yankılanıyordu.Okulumuza hoşgeldin dedi.Ben sadece okulu gezmeye geldim dedim.Kuzenime okul baktığımı söyledim.Öğrencilerde gelmişti kantine yemeklerini yiyorlardı.Müdüre dün okuldan bir kız atıldığını öğrencilerden duyduğumu söyledim.Müdür'Evet attık.Napalım öğrenci velilerinden bir takım şikayetler geldi zaten okulda görüntü kirliliği yaratıyordu.Ayıptır söylemesi mutant gibi bir şeydi'dedi.YETER ARTIK DAHA FAZLA DAYANAMİCAKTIM.HAYVANLAR,PİSLİKLER,ADİ KÖPEKLER.Ne yani bir maskemi herşeyi değiştirdi.Böyle dünya, böyle düzen ,böyle insanlık olmaz olsun.İyiki insan olmamışım dedim içimden.İyiki dünyaya bir maskeyle gelmemişim.Çıktım masanın üzerine.Çıkardım belimden silahımı.Açtım gerçek yüzümü bu insanlığa, bu dünyaya ve dedim ki 'HERKES MASKESİNİ ÇIKARSIN' ardından bir el ateş ettim çünkü ben insan değilim...